Rond de tijd van het ontstaan van de Tau Te Tjing [ca. 550 BC] was er nauwelijks verschil tussen de beelden van de Vaste Sterren en de beelden van de Dierenriem. Wel was er bij de Indiaase Nakshatra's [27+1] een voorkeur voor het gebruik van huizen die allen even groot waren en op de Lenteequinox (0 graden Ariës) begonnen, terwijl er bij de Chinese Xiu [28] een voorkeur ontstaan was om huizen van ongelijke omvang te gebruiken en vanaf de heldere ster [Spica] bij de Herfstequinox te tellen. (Spica stond toen op ca. 18.27 Virgo.) De Tau Te Tjing verwijst naar dit beginpunt met de formulering: "Een niet te omvademen boom, zwermt voort uit een klein sprietje. Een terras met negen verdiepingen, zwermt voort uit een mand vol modder. Een stijging van achthonderd voet, met wat onder de voeten ligt."

[Boven de Chinese afbeelding in zwart met de aanvang bij Spica (//herfstequinox), onder de Indiaase indeling in wit met het begin in Ariës (//lenteequinox) waar de ster 'Pervati' overigens schijnt te ontbreken danwel 10' vóór 0 graden Ariës op 359.50 graden Pisces ligt bij de vage ster Zeta Piscium.]

In essentie zijn beide huizensystemen in die tijd identiek en van de Indiase indeling bestaan de oudste documenten, zodat aangenomen kan worden dat de Chinese symboliek die we ook in Japan en Korea aantreffen een verdere ontwikkeling van de maanhuizen uit de Indusvallei is.

De Arabische- en Koptische (Egyptische) indelingen in 28 Maanhuizen schijnen eigenlijk bij de rijzende Drakenkop [=Zuidermaansknoop] te beginnen maar voor het gemak op de dierenriem geprojecteerd te worden met een begin op 0 graden Ariës of 0 graden Libra. Het gaat bij de Maanhuizen dan ook niet zozeer om 'objectieve' kennis van de fysieke grenzen der maanhuizen - die nu eenmaal meer op beweeglijke elektromagnetische velden lijken dan op solide objecten - maar vooral om 'subjectief' inzicht in de cyclische ontwikkelingen die via de maan(reflectie) ter wereld komen.

Zo bestaat het Arabische alfabet uit 28 klánken die met de 28 maanhuizen corresponderen. [Niet uit 28 lettertekens die gelijkenis vertonen met de constellaties.] De Indiaase Nashakra's orienteren zich in hun naam meer op de vormen van sterrengroepen die op dieren of lichaamsdelen lijken en bij de Chinese indeling in 28 maanhuizen van ongelijke omvang wordt er meer nadruk gelegd op hun positie t.o.v. de circumpolaire sterren die nooit onder de horizon verdwijnen, i.p.v. op hun helderheid zoals bij de andere culkturen gangbaar is. Maar de vaste sterren van de Noordelijke hemel vormen een mooie 'kapstok' om de culturen/mythologiën van het Noordelijk halfrond met elkaar te verbinden en als samenhangend geheel te presenteren zodat ze hier ook als ankerpunten gehanteerd worden.