| De planeten die zich op dit 'Gele Pad' bevinden (zoals de Chinezen deze zonnebaan, |
| de ecliptica, noemen) zijn: zon, mercurius, venus, mars, jupiter en saturnus. |
| Vanuit de aarde i.p.v. de zon bezien verschijnt hun volgorde iets anders. Na de |
| maan komen mercurius en venus. Dan de zon en daarachter mars, jupiter en |
| saturnus. |
| Bijgaande afbeelding geeft volledigheidshalve tevens de hiermee corresponderende |
| metalen zoals die er algemeen in Oost én West mee geassocieerd werden en worden. |
 Saturnus/lood |
Jupiter/tin |
Mars/ijzer |
Zon/goud |
Venus/koper |
Mercurius/kwikzilver |
/Maan/zilver |
| De zich verderaf bevindende planeten uranus, neptunus en pluto worden hierbij |
| uitgezonderd. Ze bevinden zich buiten het direct (zintuiglijk) waarneembare, |
| buiten de natuurlijke grenzen van het individu, zodat ze ook een andere |
| benadering vergen. |
| De maan behoort wèl tot deze sfeer, maar krijgt als satelliet van de aarde een extra |
| betekenis die afzonderlijk beschouwd wordt. |
| De uitdrukking 'Zon t/m Saturnus' zal in deze introductie nog vaker naar voren |
| komen. Gaandeweg zal dit omvangrijke begrip aan inhoud winnen. |
Om alvast een indruk te geven: |
| De planeten mercurius ( ), venus ( ), mars ( ), jupiter ( ) en saturnus ( ), |
| behoren tot de invloedssfeer der zon ( ) en bewegen zich vanuit de aarde bezien |
| ook in diens baan, de dierenriem. |
| Mercurius, de planeet die het dichtst bij de zon staat en hier ogenschijnlijk haast in |
| verdwijnt, is vergelijkbaar met de bescheiden dienaar, de laagst geplaatste. |
| Saturnus, de planeet die het verst van de zon verwijderd is en hier ogenschijnlijk |
| nauwelijks nog iets mee van doen heeft (met eigen satellieten, de saturnus manen) |
| is vergelijkbaar met 'de schaduw' in tegenstelling tot het 'licht' van de zon. |
| In tegenstelling tot Mercurius is Saturnus de hooggeplaatste, hoog tronende, |
| hooghartige of zichzelf (tot keizer) verheffende. |
| De Zon en diens planeten behoren allen tot het 'Rijk'. |
| De Zon is hiervan de (onder)koning, wiens macht begrensd is door diens |
| hardvochtige schuldeiser en wetgever Saturnus. De Zon vervult daarbij de |
| centrum-rol en bevindt zich op de meest in het oog lopende positie. |
| (C.G. Jung omschreef het ego als: 'Het centrum van het bewustzijnsveld'.) |
| Saturnus bevindt zich niet in het centrum maar aan de grens. Niet in het |
| licht maar in schaduw. Hoewel de Zon de positie van machtsdrager bekleed, |
| met macht bekleed is, wordt de grens waarbinnen de zon deze rol kan vervullen |
| door Saturnus bepaald. (Die dus vorst in de schaduw is.) |
| Koning (Zon) is slechts degene die de lasten (Saturnus) van het Rijk draagt. |
| Aan de planeten jupiter, venus en mars kan op soortgelijke wijze een plaats in |
| de Rijkshiërarchie toegekend worden (zie ook de noten 8, 13 en 14). Zodoende |
| heeft ook iedere planeet een of twee hiermee corresponderende 'eigen' |
| werkterreinen. De verdeling der werkterreinen over de zeven persoonlijke planeten |
| wordt reeds duizenden jaren als op nevenstaande afbeelding gedaan.Voor deze |
| introductie kan deze verdeling echter beschouwd worden als bijzaak; slechts |
| relevant voor de subtiele nuanceringen die in de woorden van beweeglijke |
| hexagramlijnen geformuleerd zijn. Verdere uitwerking van deze astrologische |
| associaties zou hier al snel te deterministisch worden en vereist teveel |
| astrologiekennis/-ervaring om terloops uitgelegd te kunnen worden. |
| Op de grens tussen persoonlijke- (Zon t/m Saturnus) en bovenpersoonlijke planeten |
| (Uranus, Neptunus, Pluto) bevindt zich nog een kleine zwerf steen met de naam |
| Cheiron. Deze in 1977 'ontdekte' planeet/komeet, met een cyclus van zo'n 50 jaar |
| wordt geassocieerd met zowel asociale- als helende eigenschappen. |
| Als Charon (Plutomaan) associeert hij met de sinistere kant van de mythologische |
| veerman die de rivier bevaart welke de 'boven-' van de 'onder-wereld' scheidt. |
| Als Chiron of Cheiron eerder met de beschaafde Centaur die zich het leed der |
| mensen aan trekt en hun kwetsuren en leed verlicht door ze de kennis der kruiden |
| te brengen. Mythologisch is dit de leraar van o.a. Hercules en Asclepius. |
| In de Griekse mythologie is de zielengeleider en genezer Mercurius de enige god |
| die tot in de onderwereld door kan dringen zonder erin verstrikt te raken. |
| Zwarte Maan (Ishtar in de Akkadische mythologie) is de enige die de hegemonie |
| van Pluto (Enlil) als heerser over de onderwereld aan durft te vechten. Voor alle |
| andere (half)goden is het bovenpersoonlijke terrein met de zich aan zonneleiding |
| onttrekkende planeten onheilspellend (vergelijk #86). |
| Voor degenen die enigszins vertrouwd zijn met de psychologie kan onderstaande |
| vergelijking van de psychiaters Freud en Adler verhelderend zijn voor wat betreft |
| het begrip 'Zon t/m Saturnus'. Gezamenlijk omvatten deze twee nl. het terrein der |
| neuroses, die voortkomen uit begeerte en hoogmoed (de twee hoofdzonden vlg. |
| de van 354-430 levende filosoof en kerkvader Augustinus van Hippo). |
| Bij Freud ligt de nadruk op de begeerte: Zon, het lust-principe. (Het infantiel |
| zoeken naar bevrediging van onverenigbare wensen en driften die dan meestal |
| hoger geacht worden dan de sociale rol die gespeeld zou moeten worden. Deze |
| neuroses treffen we meestal bij de welgestelde, succesvolle, maatschappelijk |
| gearriveerden aan.) |
| Bij Adler ligt de nadruk op de hoogmoed: Saturnus, de machtswil, het |
| de-baas-willen-zijn, het de top willen bereiken, dat we meestal aantreffen bij |
| mensen die 'beneden' zijn of die zich inbeelden niet de rol te spelen die hen |
| eigenlijk zou toekomen. Dit gaat dan vaak gepaard aan problemen i.v.m. sociale |
| aanpassing en compensatie van de ondergeschiktheid door machtsfantasieën. |
........................................................ Afb.382 |
| (De psychologenvergelijking is vnl. ontleend aan 'psychotherapie in de praktijk' van |
| C.G.Jung.) |
