De naam Priapus ('mannelijk lid') schijnt reeds vóór Christus bekend te zijn in
Griekenland, waar we hem bijv. aantreffen in een beschrijving van Lapsakos
(± 2 BCE) die de aan Griekenland grenzende Aziatische kust als herkomst
beschouwd. Anderen zien dit wat ruimer en noemen bijv. Klein Azië als herkomst.
Het opduiken van deze godsnaam zal waarschijnlijk een rechtstreeks gevolg zijn
van Alexanders veldtochten in klein-Azië. De soldaten sleepten Priapus in hun
kielzog mee zodat diens erediensten zich rond 325 BCE in ieder geval reeds over
het hele Midden Oosten verspreid hadden. (Vooral in Alexandrië was Priapus
populair en werd er in carnavaleske processie voor de vruchtbaarheidsgod
Dionysos meegevoerd. Deze exoterische, aan Dionysos verwante Priapus lijkt
sterk op de zinnelijke god Pan -een kind van Mercurius- en komt overeen met
wat in deze publicatie door Pr.[k] aangeduid zal worden.)
 
aardeAfb410
 
Vanaf deze tijd verspreidde zijn naam en afbeelding (als Herme, d.w.z. hoofd +
bovenlijf zonder ledematen op een rechthoekige zuil, met een overmatig groot
geslachtsorgaan) zich snel over de Romeinse wereld waar er behalve de algemene
vruchtbaarheidsbevordering van zowel het dierlijke- als het plantaardige leven,
ook de bescherming van zwervers (vgl. de overeenkomstige Tarot-kaart),
wijnstokken, bijen (vgl. 'venijnige insekten' bij TTT LV) en schaapskudden aan
toegedicht werd. In Griekenland hoort hier ook nog de zeevaart- en
visserijbescherming bij. Tijdens de Romeinse tijd verdwijnt zijn bekendheid
geleidelijk aan in de nevelender zgn. mysterie-religies (waaruit aanvankelijk ook
het Christendom geput heeft).
 
priapusAfb411
 
In de Griekse mythologie is Priapus de zoon van Aphrodite.
Aphrodite, beter bekend onder de Romeinse naam 'Venus', komt voort uit de (door
Chronos/Saturnus) afgehakte geslachtsorganen van Uranus (die Gaia, de aarde, kon
bevruchten). Deze geslachtsorganen worden in zee geworpen waaruit schuim
ontstaat.
 
Dit brengt vervolgens een vol-wassen vrouw voort (volledig gewassen vrouw =
schone, reine, vorstin-vrouw = volle maan), die door de wind in een schelp naar
Cyprus geblazen wordt. Hier wordt ze gekleed door de Horen en brengt alles tot
bloei wat met haar voeten in aanraking komt.
 
Wat zij na laat, haar off-spring, Priapus, staat op gespannen voet met de gulzige
genieter Silenos, de voortbrenger van Satyrs/bokachtigen en
Silenen/paardachtigen. (Silicium = het kwartszand op de baan van de Seleen [Boogschutter] en Steenbokdieren, met de Silex, de vuursteen, als toppunt.)
 
 
rembrandAfb412
 
Deze Silenos misgunt Priapus diens natuurlijke onschuldig/nieuwsgierige band met
zijn schone Moeder.
 
dronken sileenAfb413
 
Opmerkelijk is nog, dat Priapus vaak voorgesteld wordt als een (aan Uranus
verwant) ruw houten beeld.
Zo begint één van Horatius zeden-schetsen (Satiren 1.8) met:
'Vroeger was ik een boomstronk, (...)', terwijl dit eindigt met het verjagen van
enkele griezelige heksen door het luide gekraak van hout in zijn bilspleet.
 
Mythologisch is Oeranos ('hemel/uitspansel' in het Grieks) niet alleen degene die
Gaia (moeder aarde) kan bevruchten, maar hij is ook de zoon van Gea/Gaia, die
hem zonder mannelijke tussenkomst gebaard had uit chaos; de ongescheiden
wateren der 1e schepping.
We zien ook hier dus een verband tussen (Zwarte) Maan, aarde en Uranus
(Priapus).
 
De ezel van de meestal dronken Silenius, Pr.[k], symboliseert de Dwaas; degene die
de toetssteen, de wetsteen, aan gaat stoten (aanstoot gaat geven). De ezel, die in
de oudheid van Oost én West beschouwd werd als een bij uitstek wellustig dier, is
dan ook een gangbaar offer in de aan Priapus/Aphrodite opgedragen diensten.
 
panAfb.414
 
In de volksmond heet het:
'Een ezel stoot zijn teen,
 geen twee maal
 aan de(zelfde) steen'
 
verslindAfb.415
 
le fouAfb.416
 
Voor wat betreft de 'Grecian Urn' waar Keats diens ode op schreef;
Bijgaande afbeelding op de achterzijde van een spiegel toont ons hoe Aphrodite
(=Venus, de Schone) haar kind Pan (='Al', alle aardse kinderen) de Waarheid
toont wanneer deze zich op diens Moeder oriënteert.
 
orakelbordAfb.417
 
Zouden Ajax en Achilles, de twee dapperste helden uit de Trojaanse oorlog, op
deze 'Liefdesurn' niet hetzelfde kiezen?
 
toewerpenAfb.418
 
 
 
 

Vorige pagina