De veer, als symbool voor de ziel, treffen we bijv. bij de Perzen en Oude
Egyptenaren aan. Na het leven wordt de weging gedaan, het oordeel voltrokken.
Op de ene schaal komt het hart, op de andere de veer. Indien het hart niet zo licht
is als de veer, blijft de toegang tot het zielerijk gesloten en wordt het hart
verslonden door een wolfachtig monster.
 
kraanvogelAfb.422
 
De veer als symbool voor de ziel treffen we ook aan bij indianenvolkeren.
In de I Tjing zijn de vogels, de gevederden, eveneens symbool voor het
geestelijke.
 
Vergelijken we dit met de Oud-Egyptische symboliek, dan zien we dat de slanke,
vaak 'dansende' kraanvogel (#61
 
maatAfb423
 
een parallel heeft in de ziele vogel Ba, (de jariboe-ooievaar die reeds rond
3000 BCE verdwenen was uit de Egyptische rietvelden, maar nog wel in het
meer Oostelijk gelegen Perzische Rijk voor kwam).
Ba, oorsprong van onze letter B, is het symbool van Isis; geassocieerd met de
maan en Zwarte Maan/Priapus. 
 
baAfb424
 
Een tweede Egyptische vogel is de gans van Amon; geassocieerd met de zon en de
louterende vlucht van Zwarte Zon naar Diamant (vgl. #53).
 
Bij de indianendierenriem troffen we de sneeuwgans reeds bij de Steenbokperiode
aan.
 
ganzenAfb425
 
Een derde, iets kleinere langpoot-vogel, de Witte Ibis, was het symbool voor Toth,
de tong van Ptah, die o.a. geassocieerd wordt met het vermogen te bemiddelen
(zoals Hermes/Mercurius bij de Grieken en Romeinen).
 
ibisAfb.426
 
Toth is bovendien behulpzaam bij de weging en geleiding der zielen
(vgl. bijv.. #22,. #472,. #616,. #626.).
Aardig detail: Ibis wijkt slechts één lettertje af van zowel Isis (het goede,
bescheidene) als van Iblis (het niet-goede, hoogmoedige).
 
mercurAfb.427
 
De westerse associatie gaat hier niet alleen naar kipachtig, maar ook naar
haanachtig zoals bijgaande tekening illustreert.
Bovendien is er in het Oude Egypte nog de valkgod Horus, het hart van Ptah,
die een oog verliest in de strijd met diens broer Seth (die zijn testes verliest).
Dit herkennen we als wassen tot volle maan en afnemen tot nieuwe maan-
symboliek, die met maan- of zonsverduisteringen gepaard kan gaan (bijv. #3,.
#96,. #134, .#244, #433,. #542,. #545, .#55,..#575,. #614). Dan betreft het
echter geen gevleugelde vogels maar een gevleugelde draak zoals ook de volgende
alchemistenafbeelding (waarschijnlijk naar laat-Babylonisch voorbeeld) toont.
 
De strijd tussen 'zonnebaan' en 'maanbaan' die door deze (maansknopen-)draken
gesymboliseerd wordt, vinden we als vogelsymboliek terug bij 'De havik' (#406)
 
drakenbomenAfb.428
 
en bij de prins/edele/minister (#406, .#472 .en .#316.; 'tong in wang'), welke met
Uranus geassocieerd worden.
 
tweeenheidAfb.429
 
In de Christelijke wereld zien we naast de kraai en adelaar vooral de gans, pelikaan
en pauw als vogelsymbolen opkomen (waarover later meer).
 
benauwdheidAfb.430
 
In de Katha Upanishad wordt de vergelijking gemaakt tussen twee bevriende zielen
die in dezelfde boom zitten; de Superziel (Zwarte Maan) en de individuele ziel
(Priapus). Wanneer de individuele ziel zich afwend van de Superziel, verhuist ze
naar een andere boom (Pr.[k] = Zwarte Zon/Diamant-boom; as van de
dierenriem), waar deze genieter opgeslokt (!) wordt door benauwdheid en
somberheid ( saturnus ). Zodra deze ziel omkeert en weer naar zijn Vriend kijkt, wordt de
lijdende vogel onmiddellijk uit zijn benauwdheid verlost.
(Behalve de tot nu toe beschreven Zwarte Maan/Priapus-symboliek zullen we later
in de publicatie zien dat deze gehele beschrijving ook door Zwarte Maan/Uranus
gedragen kan worden.)
 
krishna en arjunaAfb.431
 
In de Bhagavad Gita, een der belangrijkste Upanishads, is Krishna ('de Zwarte', hier
associërend met leven) de Superziel, terwijl prins Arjuna ('de Witte', hier
associërend met dood) de symbolisering van Pr.[k] en Pr. is, (afhankelijk van
hetgeen waarop deze zich oriënteert; zijn eigen ik-gebonden gedachten of zijn
onvoorwaardelijke leerling rol.)
 
Krishna-loka is in de Hindoe-astrologie de naam voor Uranus, die in dit verband
zowel een verblijfplaats van Krishna (de Vriend) als Arjuna (de strijder voor het
goede en rechtvaardige) symboliseert.
 
De parel komt voor zover ik kan overzien niet voor in de I Tjing-symboliek,
behalve in de vorm van dauw. Wel bij Taoïsten, Soefi's en Christelijke profeten
(Mathëus).
 
Ook de Azteken kenden een bijzondere Zwarte Parel, maar het is me niet duidelijk
of deze daar symbool stond voor de Zwarte Maan dan wel de Zwarte Zon.
 
Javaanse moslim-mystici hanteren het symbool van de eeuwig bloeiende Lotus
zonder vijver (de Ruh Idafi ; Verbindende Geest).
De lotussymboliek die over het algemeen met India geassocieerd wordt, verbindt
de Moslim-, Hindoe-, en Boeddhistische culturen met elkaar die alle drie geruime
tijd in India vertegenwoordigd waren (en zijn). Het symbool wordt ook in
Egyptische grafkamers gevonden en geassocieerd met de oerbron van Re die zich
opende op het oerwater. Voor deze introductie bij de I Tjing is het Lotus-symbool
echter slechts indirect relevant omdat het niet expliciet gehanteerd wordt in de I
Tjing-tekst maar verborgen zit in diens structuur.
 
lotusAfb.432
 
[Voor astrologisch geïnteresseerden: de witte lotus is een sterk geurende
(=etherische), schone maar kort bloeiende (vergankelijke), behoorlijk diep in de
modder (het onderbewuste, Pluto) dwars gewortelde (Uranus) waterplant
(Neptunus) die bijv. met de voeten (Vissen) van Boeddha ( zwarte zon / diamant ) geassocieerd
wordt.]
 
tsjwang tseAfb.433
 
Een Chinese voorstelling van de Zwarte Maan/Priapus-as zien we op bijgaande
afbeelding (van Tsjwang-Tzu). We herkennen de as als een ruw houten staf waarop
gesteund kan worden. Boven op de as zien we een maan-vorm met een hoge- en
een lage uitloper (Pr. en Pr.[k]).
Boven op de maanvorm bevindt zich een kruis-vorm die hier loodrecht op geplaatst
is (symbool voor de aarde, de sfeer van Zon t/m Saturnus), welke zich hierdoor dus
gesteund kan weten.
 
In het eerder genoemde verhaal 'Monkey', dat overigens zowel humoristisch als
populair is, treffen we de andere as aan in de vorm van een magische ijzeren (!)
staaf, die kan transformeren tot een tandenstokerformaat maar ook tot in het paleis
van de Jade Keizer (de circumpolaire sterren aan de Zuidelijke hemelpool) kan
expanderen. Het is in dit verhaal het machtigste wapen tussen hemel en aarde (de
over leven en dood beslissende macht).
 
Eveneens humoristisch vinden we een mengvorm van deze symboliek terug bij de
striphelden Asterix en Obelix. De Galliërs waren volgens deze strip slechts voor één
ding bang; nl. dat de hemel op hun hoofd zou vallen. Precies het lot dat de
Romeinen regelmatig overkwam. En wel in de vorm van een menhir.
 
 
Het gebruik van humor, het relativeringsvermogen om afstand te nemen van te
persoonlijke betrokkenheid bij gebeurtenissen, behoort ongetwijfeld bij het
wapenarsenaal van Uranus.
(Zonder historisch onderzoek weet vrijwel ieder Westers kind nu dat de Romeinen
geen 'onoverwinnelijke helden' waren maar 'rare jongens'. Is humor dan geen
uiterst krachtig wapen?)
 
 
 
 

Vorige pagina