In de Chinese cultuur zijn de 'barbaren uit het noorden' spreekwoordelijk geworden
en hebben zelfs tot de bouw van de Chinese Muur geleid. (Die uiteindelijk ook niet
toereikend bleek te zijn. Vanuit het Noorden kwamen de Mongoolse overheersing
en de Manchu-overheersing. Bovendien was de muur geen verdediging tegen
buitenlandse overheersers die over zee kwamen en als de nazaten van deze
barbaren gezien worden; de Europeanen.)
 
ariersAfb.435
 
Hoe en wanneer alle volkeren, stammen, rassen e.d. elkaar allemaal verdrongen en
beïnvloed hebben laat ik verder maar aan de historici over. Het valt niet makkelijk
uit te maken of de overwonnenen hun beschaving niet doorgaven aan de
onbeschaafdere 'winnaars' zodat deze in hogere zin juist de werkelijke winnaars
van het conflict waren, terwijl anderzijds sommige ogenschijnlijke overwinningen
zoveel tegenstand opriepen dat ze tot de ondergang van grote beschavingen
leidden. Binnen het kader van deze introductie lijkt me de vraag: 'Wie was er eerst
met dit of dat idee?' niet erg vruchtbaar. Grote ideeën lijken me eerder uit de
'tijdgeest' te ontstaan (waarover later meer).
 
Het tot monotheïsme neigende deel van de stammen, dat in Perzië (Iran) terecht
kwam, had in ieder geval een Ahura-religie (=Goede Geesten-religie) die ten tijde
van Zarathoustra geconcentreerd werd tot de godsnaam Ahura-Mazda. De
koppeling van de Heer van het Leven (Ahura, lett.: 'onverwoestbaar') aan de
Heer van de Wijsheid (Mazda, lett.: 'Allerhoogste God') gaf Ahura-Mazda (of
Mazda-Ahura): Heer van het Leven en van de Wijsheid.
 
(Zoals ook de assen van Zwarte zon/Diamant en Zwarte maan/Priapus zich
verenigen in het hart van de aarde.)
 
Het andere deel van deze stammen, dat naar het land van de Indus getrokken was,
introduceerde daar het heilige boek van vóór de splitsing, de Rig Veda, die in
latere tijden uitbloeide tot diens huidige omvang. Ze voedden ook de grote
Hindoe-religies die de oudste Oepanishads en de Bhagavad Gitâ voortbrachten.
 
Laatstgenoemde werd omstreeks de 5e of 4e eeuw BCE op schrift gezet.
(Gitâ = 'zang der waarheid', vergelijkbaar met de Gâthâ's die bij Zarathoustra
ontstonden als 'zang der waarheid'.) De Gâthâ's zijn op schrift samengevat in de
Avesta (='Wet'); een uit vier delen bestaande samenvatting van de Perzische
godsdienstige literatuur. In het eerste (oudste) deel hiervan, de Yasna, vinden we
deze Gâthâ's. De oorspronkelijke tekst van de Gâthâ's is grotendeels vernietigd
door Alexander. Ook de in 2e/3e eeuw CE herschreven delen hieruit zijn verloren
gegaan. De huidige Avesta is dan ook nog slechts een fragment van de
oorspronkelijke teksten, dat in de 13e/14e eeuw CE op schrift is gesteld.
De eerste Westerse vertalingen verschenen pas in 1771 CE (door Anquetil du
Perron) en in 1887 CE (door James Darmsteter).
 
yasnaAfb.436
 
Het spreken over 'de Keltische voorouders' is eigenlijk wat misleidend. Er bestaan
nl. zeer uiteenlopende definiëringen van het begrip 'Keltisch'. Ik ben zo vrij hier
met een boogje om heen te gaan en de term te hanteren ter aanduiding van de
hoofdzakelijk West-Europese volkeren en hun vermenging met invloeden uit
voornoemde Oost-Europese en Noord-Aziatische volkeren die o.a. via India
gekomen zijn vanaf het tweede millennium BCE
 
Vóór deze periode was Europa ook bewoond en was zelfs de Diamant al
ruimschoots bekend. Dit kunnen we nog zien aan de vele steencirkels (waarvan
Stone Henge en Glastonbury-Tor de bekendste zijn), die zo'n 4000 jaar geleden
opgericht zijn volgens de meeste schattingen.
(We moeten dan wel in aanmerking nemen dat de Diamant in die tijd aan het einde
van het teken Boogschutter gelokaliseerd was i.p.v. in Steenbok.)
 
 
 
 

Vorige pagina